| Auteur |
Bericht |
SteLLa
Lid sinds: 22 May 2007
 |
Onderwerp: 24 mei 2008 Geplaatst op: Sat 24 May 2008 om 23:17:09
|
Zaterdag 24 mei 2008
Humeur: Relaxed
Weer: warm maar bewolkt
Bezigheden:
Hij kwam tegen me aan dansen. Dichtbij, maar hij raakte me niet aan met zijn handen, enkel met zijn lichaam. En hij hield zijn lippen heel erg dicht bij mijn oor, zo dicht zelfs, dat zijn neus mijn wang raakte. En we dansten.
Maar dat duurde niet lang. Net zo lang tot hij besefte waar we waren en wat we aan het doen waren. Dan draaide hij zijn hoofd weg en ging weer wat verder dansen. Er mag geen kans bestaan dat lekkere gasten in de buurt denken dat hij hetero is!
Dimitri, Kristof en ik waren uit in Antwerpen. Nu mijn beste vriend weer vrijgezel is, moeten we zeker van het uitgaansleven genieten. Dus we dansten de nacht weg, en voor we het wisten was het vijf uur ’s ochtends.
De laatste tijd denk ik vaak na over welke betekenis Dimitri voor mij heeft, en hoe mijn leven er zonder hem zou uitzien. Ik ben erg aan hem gehecht geraakt, we doen dan ook alles samen.
“Haa, zouden wij geen schoon koppel zijn?” zucht hij dan, als hij weer eens ligt te wensen dat hij hetero was, of als we weer op hetzelfde moment hetzelfde eruit floepen.
En ja, natuurlijk zouden we dat zijn. Wij zijn perfect samen. We lachen, we dansen, we snowboarden, we surfen, we denken hetzelfde en we zien elkaar graag. Het hele plaatje klopt perfect.
Op één ding na: als Dimi hetero zou zijn, zou hij Dimi niet meer zijn. En ook mijn vriend niet meer. Ik weet hoe hetero’s zijn. En een hetero die zo leuk en knap is als hij, zou niet omgaan met iemand zoals mij. En dat wilt niet zeggen dat ik mezelf laag in schat, maar zo werkt het nu eenmaal.
“Gaan wij niet samen wonen?” vroeg hij, toen hij op zoek was naar een appartement en zag hoe hoog te prijzen lagen. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder. Ik keek hem schuin van boven aan. “Ik denk niet dat Wouter daarmee zou kunnen lachen.”
Hij lachte en keek me ook aan, maar bleef op mijn schouder liggen. “Hij mag meekomen, kan ik hem van tijd ook eens goed pakken.”
Nu lachte ik ook. “Daar zal hij ook wel niet mee kunnen lachen.”
Maar ik zal wel genoeg op Dimitri's appartement rondhangen. Ondertussen heeft hij zijn stek gevonden, volgende week mag hij het contract gaan tekenen en de sleutel ontvangen. En dan kunnen we dat krot gaan schilderen en inrichten. Hij heeft grootse plannen, maar ik vraag me af of hij er wel genoeg geld voor zal hebben. Ik maak me altijd zorgen om hem. Sinds Jorn hun relatie beëindigd heeft, is Dimitri vaak geëmotioneerd. Soms ziet hij het allemaal niet zitten, is de hele wereld tegen hem en het leven oneerlijk. Op andere momenten is hij kwaad en zoekt hij troost in zinloze contacten. Of loopt hij me de hele dag uit te schelden omdat hij jaloers is op mijn zorgeloze verkering.
Maar – en daar doe ik het allemaal voor – meestal is hij gewoon de Dimitri die lacht met mijn grapjes, toekomstplannen met me maakt en lekker dicht tegen me aan komt dansen op een fuif.
“Ik wil nog een meisje kussen vanavond,” zei hij, terwijl hij me in de ogen keek. Ik reageerde er gelaten op, en draaide me om. “Veel succes met iemand te vinden... veel soeps loopt er hier niet rond.”
Hij leunde vanachter op mijn schouders en keek mee de zaal in. “Nee, inderdaad... jij bent wel de lekkerste hier... op mij na natuurlijk!”
Laatst bewerkt door VuurVlinder op Tue 26 Oct 2010 om 21:16:52, 1 keer bewerkt.
|
|
