|
|
|
| Auteur |
Bericht |
SteLLa
Lid sinds: 22 May 2007
 |
Onderwerp: Stella's Column: de 1e Geplaatst op: Mon 12 Nov 2007 om 18:44:04
|
Ok, komt ie 
Wel even toelichten dat het totaal anders is dan Lowlander's column, aangezien ik schrijf over dingen die me elke dag over komen. 't Gaat over mijn leven en mijn mening, dus allemaal echt gebeurd.  Er zit dus misschien niet altijd zo'n sterk verhaal achter, maar hopelijk vinden jullie het toch leuk om te lezen.
Zondag 11 november 2007
Humeur: moe, maar enthousiast
Weer: grijs, donker en regen
Bezigheden: heel het weekend werken
Ik heb holebi’s altijd al enorm leuk gevonden. Vroeger zaten er twee in mijn klas, en wat me dan vooral opviel was hun kijk op het leven. Bijna altijd positief en vrolijk, en als er iets mis liep, werd dat gewoon weggelachen. En dan ook vooral homo’s zijn lekker open. Geen enkel onderwerp is taboe genoeg om over te praten. Toen we op vijfdaagse in Berlijn waren, sliepen een vriendin en ik in het hotel tegenover de kamer van twee homoseksuele vrienden. Dan kwamen ze op onze kamer zitten en lagen we de hele nacht te praten over jongens en seks. Ze zijn net als vriendinnen, maar dan heel wat mannelijker!
Keek de hele maatschappij maar naar mensen die anders zijn, zoals ik kijk naar holibi’s. Vannacht hebben jongeren in Nijlen hakenkruisen op auto’s en winkelramen gekrast. Zomaar willekeurig. Ik zat met Diego naar het nieuws te kijken, en zag hem op zijn lip bijten. “Maar alé...” zei hij. Dat waren meer woorden dan ik er voor had. Hij keek me aan. “Ik snap niet dat er mensen zo haatdragend kunnen zijn dat ze zoiets doen.”
Ik ook niet. Er zijn toch gestoorde mensen op deze wereld. Het kwetst mij al om te moeten zien dat er mensen zijn die zoiets uithalen, hoe moet Diego er dan over denken? Tenslotte kom ik er gemakkelijk van af. Ik behoor niet tot een minderheidsgroep. Nee, ik ben helemaal normaal. Ik heb de huidskleur van de meerderheid, ben een meisje dus val netjes op jongens. Niet te slank, niet te dik, niet minder-valide of gek in mijn hoofd. (Denk ik toch  ) Ja, helemaal normaal.
Normaal? Ik keek naar Diego, hij ziet er veel normaler uit dan ik. Geen gekleurd haar in felle tinten, piercings op vreemde plaatsen of truitjes met gekke prints. Nope, gewoon een leuke lieve normale jongen. Die op jongens valt. Jammer. (Voor ons vrouwen dan toch )
Maar bon, ik ben aan het afdwalen.
Blijkbaar hoort het bij mijn leefwereld dat ik veel holebi’s tegenkom. De studie’s die ik volgde, het werk dat ik doe,... Bij ons in de ploeg praten we over alles, niemand hoeft te verbergen wie hij is. Eerder vandaag zat ik nog met Dimitri in de auto. Het was donker buiten en het regende pijpenstelen. Hij kroop diep weg in zijn trui, trok zijn muts nog wat aan en ik draaide de verwarming hoger. Eens hij opgewarmd was, begon hij honderduit te vertellen. Hoe kan het ook anders, hij kan niet tegen stiltes. Ik zei dat Wout en ik vandaag nog chinees gingen afhalen, en toen ging het van de erotheek naast de afhaalchinees, naar porno en kinky speeltjes, tot de seksshop van vijf verdiepingen waar hij in Parijs geweest was. En je wilt niet weten wat hij me nog allemaal te vertellen had. Terwijl hij dan vlotjes en zonder schroom verder babbelde, probeerde ik iets te bedenken om terug te zeggen. Maar ik was er van overtuigd dat alles wat ik in mijn hoofd bedacht, genânt zou klinken als het uit mijn mond kwam. Dus zweeg ik maar.
“Je bent zo stil,” zei hij, toen ik zijn straat in draaide.
“Gewoon moe,” antwoordde ik, en lachte een beetje groen. Ja, ik ben heel normaal, maar kan het nog niet opbrengen om met mijn homoseksuele kameraad over erotiek te praten.
Ik stopte de auto voor zijn huis. Er brandde geen licht.
“Verdorie, mijn vriend is niet thuis,” baalde Dimitri, “Dat wordt weer masturberen vanavond!”
Hij gaf me een kus op de wang en stapte uit. Ik reed naar huis en moest nog lang terugdenken aan wat hij eruit had geflapt. Als iedereen over alles zou kunnen praten zoals hij dat doet, zou de wereld een heel stuk mooier zijn. En als Dimitri dan ‘abnormaal’ is, geef mij dan maar wat meer ‘abnormale’ kerels zoals hij op deze planeet.
Diego pakte de afstandsbediening van tafel en zette de televisie uit. “De vandalen die het Vlaams parlement beklad hebben met grafitti, hebben ze gelukkig ondertussen wel gepakt.”
Ik lachte naar hem. “Ja, gelukkig!”
De wereld is weer wat mooier. Dan liepen we naar de studio om de uitzending voor te bereiden.
Laatst bewerkt door VuurVlinder op Tue 26 Oct 2010 om 21:22:10, 1 keer bewerkt.
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Gert
Lid sinds: 23 Jun 2003
 |
Geplaatst op: Tue 13 Nov 2007 om 18:47:37
|
Toppie 
why not talk it over . . . .
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
SteLLa
Lid sinds: 22 May 2007
|
Geplaatst op: Tue 13 Nov 2007 om 20:39:25
|
wauw ik heb mijn eigen topic gekregen  bedankt!
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Fresh
Lid sinds: 12 Nov 2007
|
Geplaatst op: Tue 13 Nov 2007 om 21:49:11
|
Leuke Column!
Blaat.
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Lingirl
Lid sinds: 20 Dec 2004
|
Geplaatst op: Wed 14 Nov 2007 om 10:39:21
|
Leuk geschreven!
Laten we praten zonder woorden... Dat zegt zoveel meer (Frank Boeijen)
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
NightDragon
Lid sinds: 03 Mar 2004
 |
Geplaatst op: Wed 14 Nov 2007 om 22:20:58
|
Stella, méér dan waardige opvolgster.
When We're Asleep, The Dragons Are Flying In The Night
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
persephone
Lid sinds: 13 Aug 2003
|
Geplaatst op: Fri 16 Nov 2007 om 19:28:38
|
Nice.. ik verheug me al op de volgende 
|
|
|
|
