|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Lowlander
Lid sinds: 03 Jan 2005
 |
Onderwerp: Woeste Aantrekkelijkheid Geplaatst op: Mon 14 Mar 2005 om 16:38:26
|
Daar is weer een nieuwe column, ik weet het, jullie hebben er lang op moeten wachten maar ik had het heel zwaar de laatste tijd, ik lijd aan een verschrikkelijke, allesverwoestende chronische ziekte: luiheid.
Maar aangezien enkelen onophoudelijk liepen te zaniken  om een nieuwe, heb ik zojuist in tien minuutjes even een waar kunstwerk in baggerheid gemaakt. Al mijn overleden familieleden die ooit hebben leren schrijven draaien zich om in hun graf, de rest zijn nog niet dood en die draaien zich toch wel om, zelfs ik (in mijn nest dan).
OK, bij deze, HIJ IS VERSCHRIKKELIJK SLECHT.
Zo, nu we dat uit de weg hebben geruimd: hier is mijn column, genaamd:
WOESTE AANTREKKELIJKHEID
Laatst bewerkt door VuurVlinder op Tue 26 Oct 2010 om 21:24:35, 1 keer bewerkt.
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Lowlander
Lid sinds: 03 Jan 2005
|
Geplaatst op: Mon 14 Mar 2005 om 16:38:45
|
De oude, slechtziende medicijnman keek in zijn theeblaadjes. Van zijn theeblaadjes naar het pasgeboren kindje. En weer terug. Dit herhaalde zich een keer of tien en toen sprak de medicijnman:”Dit kind zal een groot leider worden. In mijn theeblaadjes zie ik dat het een noeste strijder wordt met een uiterlijk als de zon op de morgendouw, zo mooi. Hierom besluit ik het kind dan ook Woeste Aantrekkelijkheid te noemen. Ik heb gesproken, uch!”
De ouders, beiden uiteraard dolgelukkig, aangezien beider natuurlijk aangelegde kinderwensen in vervulling zijn gegaan. Een moeder wil graag een prachtige dochter, een vader een stoere zoon. Met de prachtige en stoere zoon die nu voor hen lag te spartelen is een prachtig compromis gevonden.
De medicijnman stapte de wigwam uit, in de warme zomernacht, gooit wat zaden in het vuur, wat onmiddellijk tot een enorme eruptie van vuur leidt. Hij riep iets onverstaanbaars, hief zijn handen in de lucht en het feest kon beginnen.
De krijgers, allen met de oorlogskledij nog aan en de strategisch op hun wangen aangebrachte verfstrepen nog niet verwijdert, dansten rond de vlammen die in het midden van het wigwamkamp aan de zojuist gekapte houtblokken likten. Het was een mooie avond om geboren te worden. De ouders zaten gelukzalig met het kind in hun armen, het kind met de veelzeggende naam: Woeste Aantrekkelijkheid.
Vijfentwintig jaar later, de ouders van Woeste Aantrekkelijkheid beiden overleden, de moeder aan een ziekte zó pijnlijk dat het onbeschrijflijk is, de vader is drie dagen na een gevecht met het naburig gelegen indianenkamp teruggevonden in de bossen met een bijl in zijn achterhoofd. De voorspelling van de medicijnman is nooit uitgekomen, sterker nog: hij heeft de indianenprijs voor lelijkste man van het jaar al twee jaar op rij gewonnen en een dappere krijger met een opvliegend karakter is hij ook niet echt; hij kan zó slecht tegen het zien van bloed en opengereten lichamen dat hij vanaf zijn zesde naar de meisjesklas is gegaan.
Hij had geen idee hoe een bijl werkt, wel was hij een held met naald en draad.
Hij naaide de mooiste berenvelletjes en stond inmiddels ook bekend als de beste kleermaker van het Wilde Westen. Haute Couture van een luipaardhuid, fluitje van een cent.
De beeldschone dochter van het opperhoofd baadde dan ook in een door hem ontworpen bikini, gemaakt van hyenahuid. Om het af te maken had hij de randen afgewerkt met kleine melktandjes van onvolgroeide prairiehondjes, prachtig is het geworden. Hij had er zelfs een modeprijs voor gewonnen.
Maar gelukkig is Woeste Aantrekkelijkheid niet. Woeste Aantrekkelijkheid was de enige in het dorp van zijn leeftijd die nog ongehuwd was. Sterker nog: hij had zelfs geen vriendinnetje. En hij moest toch nodig aan zijn nageslacht werken, wie moest er anders zijn kleermakerspraktijk overnemen als hij er straks niet meer was?
Er was één meisje dat hem wel zag zitten: Prachtige Zwijgster. Ze was net zo oud als hij en paste volgens de dorpsoudsten wel bij hem. Maar Woeste Aantrekkelijkheid zag het niet zo in haar zitten. Ze was aartslelijk en tevens kon ze haar kaken voor geen moment op elkaar houden, terwijl Woeste Aantrekkelijkheid juist zo van rust hield.
Nee, Woeste Aantrekkelijkheid had al jaren een oogje op de beeldschone dochter van het opperhoofd, genaamd Dikke Pad. Maar Dikke Pad zag hem niet staan. Waarom zou ze ook? Hij was niet stoer, hij was niet breed, hij was niet knap, en intelligentie was nog niet zo’n issue in die tijd.
Toen Woeste Aantrekkelijkheid jong was en nog geen hyenahuid bikini voor Dikke Pad had gemaakt lag hij geregeld in de bosjes bij het meer toe te kijken hoe Dikke Pad haar prachtige, naakte lichaam onderdompelde in het verkoelende water. Op een dag had haar lispelende broer Zwoele Stem hem betrapt en met een pijl en boog in zijn achterwerk geschoten, met als gevolg dat Woeste Aantrekkelijkheid voortaan een slepend been had en niet meer bij het meer durfde te komen.
Nee, gelukkig was hij niet. Een kans maakte hij niet meer bij Dikke Pad, zoveel was wel duidelijk. Zou hij toch niet beter met Prachtige Zwijgster een paartje kunnen vormen? Hij walgde bij het idee. Hij keek om zich heen. Stilte. Die prachtige stilte. Heel ver weg hoort hij het huilen van een wolf. Prachtig. Nee, gelukkig was hij niet. Met deze prachtige stilte om zich heen… toch een mooi moment om te sterven. Met die laatste gedachte stortte hij zich in de afgrond waar hij al de hele avond overheen gebogen stond. Op naar de Eeuwige Jachtvelden. Misschien kwam hij daar de bijziende medicijnman wel tegen. Kon hij hem eens goed de waarheid vertellen.
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
nouksel
Lid sinds: 10 Jan 2005
|
Geplaatst op: Mon 14 Mar 2005 om 17:27:34
|
Sterk verhaal.
Mooi ook hoe je Afrika en Amerika laat samensmelten. De hyena's en luipaarden van Afrika, gecombineerd met de indianen van Amerika.. goed gevonden.
Rust in vrede.
Laatst bewerkt door nouksel op Mon 14 Mar 2005 om 17:27:34, 1 keer bewerkt.
To know Life, you must know Death. To know Life, you must die.
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
CC
Lid sinds: 07 Jun 2004
|
Geplaatst op: Mon 14 Mar 2005 om 17:29:37
|
Hij is weer ge-wel-dig hoor Lowlander! En dat zeg ik niet, omdat ik niet objectief ben  . Vond het zelfs beter dan je 1e column :D.
Next column 
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
row.
Lid sinds: 12 Aug 2003
 |
Geplaatst op: Tue 15 Mar 2005 om 15:17:10
|
Is Bicat niks voor jou? :)
..there's a world outside
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
phoebee
Lid sinds: 23 Jan 2005
 |
Geplaatst op: Wed 16 Mar 2005 om 17:46:56
|
poeh hey! ik ben sprakeloos....... 
Never play leapfrog with a unicorn.
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
nilau
Lid sinds: 04 Nov 2004
 |
Geplaatst op: Thu 17 Mar 2005 om 12:52:06
|
hij is weer super low jee dat je dat in tien min voor elkaar krijgt op de wc!!! 
hmz......oi......LB
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Barb
Lid sinds: 19 Mar 2005
|
Geplaatst op: Sat 19 Mar 2005 om 04:08:20
|
weet nilau weer meer over de toiletbezoeken van Low? 
Ook deze weer met veel aandacht gelezen..........mooi!!
Greetz, Barb 
|
|
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
egeltje85
Lid sinds: 02 Feb 2005
 |
Geplaatst op: Mon 28 Mar 2005 om 19:37:31
|
/me zegt met een zacht stemmetje: misschien was t wat duidelijker geweest als je WA in het begin van het verhaal op de rots had laten zitten. nu leek zn zelfmoordplaats er een beetje bijgesleept. /me rolt zich bang op
prik!
|
|
|
|
